Istanbulu arayip oglumla görüstüm. Televizyon almislar, bilmem kac ekran büyüklügünde. Annesi de evlilik programi izliyormus. Saatlerdir bu yaziyi yazmaya calisiyorum. Büyük harf yazmam gerekiyor, kücük harfle yaziyorum. Siliyorum tekrar yaziyorum. Yanlisimi düzelteyim derken yazdigim bütün cümleyi bazen de paragrafi siliyorum. Yani resmen bogustum uzun saatler boyunca. Asil mesele kizimin -ceksin, caksinlarla biten cümleleri vurgulaya vurgulaya anlattigi bilgisayara kaydetme islemi bellegimden ucup gitmis. Ya da hic ugramamis. Gün boyu kan ter icin de bogusa bogusa yazdigim yaziyi nasil kaydedecektim Bilmeyince en kolay is bile en zor is olabiliyor. Sinayarak pekistirmek gerekiyor. Kizimi bir kez daha arayayim.

-Alo, kizim