Gecmisin insanlari zamanin trafigini degistiriyor; yakalanan anlarla birlikte her sey arayislarin ve kacislarin, ertelemelerin ve kavusmalarin tesadüfi dizilimiyle Berlinde, gece sessiz olunmasi gereken bir balkona tasiniyor.
Baris Pirhasan, zihin cekmecesini karistirirken yoksulluklara kendi giden asiklardan hastane odalarindaki arkadaslara kadar hayatinin tüm insanlarini kendi gölgeleri gibi uzatip kisaltiyor. Kipirtisini ve heyecanini muhafaza eden siirler, bu kez biraz daha yüksek bir sesle okunuyor.
