Mussolini yenilgi bayragini cekti, keza fasistler de. Ne var ki Italyadan geriye kalanlar, artik Italyaya yetmiyor. Kitlik, yoksulluk ve soguk. Bir de yedi yasinin sonlarinda, kizil sacli bir cocuk Amerigo. Annesi önde, o arkada. Sürüklenerek arsinliyor sokaklari. Sogugun, acligin ve yoksullugun kalbinden geciyor örselenmis ayakkabilariyla. Baska ayakkabilari sayiyor; yirtilmislari, parmaklari gösterenleri, daha yeni olanlari. Hepsinin puani arkli. Bu, onun oyunu. Annesinin pesinden sürüklenirken uydurdugu bir oyun. Karni cok ac ama bir sey demiyor. Ayakkabilari saymaya devam ediyor. Nasilsa tam puan alinca, ne dilerse o olacak. Bir tren gelecek, diyorlar. Komünistlerin treni. Cocuklari alip götürecek, Rusyaya verecek. Onlari yakacak, bogacak ya da ellerini kesecekler. Asla vermeyin diyorlar cocuklarinizi. Peki, annesi Amerigoyu neden veriyor Neden gitmesine izin veriyor Cocuklar Treni, II. Dünya Savasi sonrasinda yasanan zorluklari bir cocugun kalbinden nazarimiza sunuyor. Yukari ve Asagi Italya arasinda bölünen yasamlarda hayallerle gercekler birbirine karisirken cocuklar bir trene binip gidiyorlar ve hayatlari onulmaz sekilde degisiyor.
