Simdilerde o günleri ananlar hep Sariyaz diyorlar adina. Haziranin gevreyen toprak üstünde buram buram tüttügü son demlerinde, topu topu on iki günlük bir zamandi oysa. Ama bütün bir mevsim, yillar boyu hatirlanacak kadar yüklü gecmisti. Tarihe Sariyaz diye düsüldü o günler. Her sey havanin lodosa dönmesiyle basladi. Rüzgar, Afrikadan aldigi sapsari cöl kumunu yanina katip körfeze doldu, ortalik sariya kesti. Her sey ama her sey öyle bir sarardi ki, sanki dünya sari bir camin arkasina saklandi gibi oldu. Yöre halkini tedirgin eden bu tuhaf doga olayinin ardindan bir de deprem gelir. Lakin bu asagidan asagidan vuran deprem halka halka büyüyecek, Sariyazin büyüklü kücüklü karakterlerinin hayatlarinda meydana gelen siddetli sarsintilarda yanki bulacaktir. Mahir Ünsal Eris, ayni olayin etrafinda dönen ve birbirine baglanan sekiz öyküden olusan Sariyazda, yine kücük bir kiyi sehrindeki sözümona siradan insanlarin dünyalarina isik tutuyor. Onlarin asklarina, hüsranlarina, isyanlarina, hezeyanlarina, kalp yaralarina ve her seye ragmen hayata tutunma cabalarina tercüman oluyor Her zamanki sakinmasiz, dürüst ama merhamet dolu, hayat dolu tavriyla. Her zamanki gibi sokagi dillendirerek