Baharin gelisini kutlamak icin bana iyi sazlardan yapilmis ince zarif bir Syria flütü verdi. Üzeri balmumu ile kaplanmisti, dudaklarima degdirdigimde bal tadi aliyordum. Beni kucagina oturtup onu nasil calacagimi ögretiyordu. Ve ben heyecandan titriyorum. Benden sonra o caliyordu flütü ama sesi o kadar yumusak ki zar zor duyabiliyorum. Kucagina oturdugumdan, konusmaya ihtiyac bile duymuyoruz. Ama caldigimiz nagmeler birbirimizi tamamliyor. Dudaklarimiz flütün agzinda sirayla birlesiyor. Karanlik cöktü, yesil kurbagalar sarkilarina basladi.
